Festyn przyjaźni, święto patriotyzmu.

Tak właśnie można by opisać wizytę w Polsce Preydenta Donalda Trumpa. Przyjazd amerykańskiego Preydenta do Polski zanim udał się do innych krajów zachodnich, jego wspaniałe, pro-polskie przemówienie, spotkania z Prezydentem Dudą i uzgodnienia rakietowo- gazowe są wielkim triumfem Prawa i Sprawiedliwości. Są też triumfem Polski. W prasie amerykańskiej Polska jest znów “na topie”, znów znaleźliśmy sie w centrum zainteresowania. I chociaż lewackie amerykańskie media wylewają na nas pomyje w taki sam sposób jak niemieckie media zainstalowane w Polsce pod przykrywką polskich tytułów, to jednak wiele zyskaliśmy. Zyskaliśmy przychylność, dzięki Prezydentowi Trumpowi i tym wszystkim, którzy się do jego przyjazdu przyczynili, tej części amerykańskiej opinii publicznej, która jest elektoratem nowego Prezydenta USA. Mamy wielkie szczęście i niewątpliwie opiekę Pana Boga, bo dzięki splotowi okoliczności i decyzjom samego Prezydenta, ta przychylność dotyczy prawie połowy amerykańskiego społeczeństwa. Prawie, bo jednak Prezydent Trump wygrał głosami elektorów a nie większością wszystkich głosujących. Jest to dla nas wielka szansa, wielka szansa dla Państwa polskiego, dla Polski. Niestety, media amerykańskie, a szczególnie te opiniotwórcze, są w większości dla nas nieprzychylne i z czasem znów powrócą do swej wszechwładzy w przestrzeni medialnej. I tu jest czas i miejsce dla organów Państwa, dla MSZ, dla Kancelarii Prezydenta, aby wykorzystać tą dziejową szansę i wstawić swój “footprint” w medialną przestrzeń Ameryki.

Każdy, kto mieszka w Stanach, a szczególnie w Nowym Jorku i ma przyjaciół lub znajomych Amerykanów wie, jak wielkie spustoszenia w ich świadomości i oglądzie Polski poczynił brak istnienia Państwa polskiego w przestrzeni medialnej USA. Prawie codziennie w różnych “outletach” prasowych czy telewizyjnych ukazują się wielokrotnie kłamliwe, zmanipulowane informacje o Polsce, o Polakach, o naszej historii. I poza grupką zdesperowanych społeczników, urządzających od czasu do czasu jakiś protest, nikt nie reaguje. I nie chodzi o wysłanie listu protestacyjnego do redakcji, ale o aktywny udział w życiu medialnym Ameryki. Tak jak to robi Russian Times, ale również Niemcy, Brytyjczycy, Chińczycy. A mamy do czynienia z wprost katastrofalnym zaniedbaniem, oddaniem pola walki, walkowerem. Na 4 lipca, święto niepodległości USA, zorganizowałem “grilla” dla moich znajomych z pracy, Amerykanów z wyższym wykształceniem, pracujących w mediach. Z przerażeniem wysłuchiwałem ich oglądu Polski, tego, że w Polsce były obozy koncentracyjne ponieważ Polacy lubili Hitlera i chcieli, aby te obozy powstały właśnie na naszym terytorium w celu likwidacji Żydów, że Hitler najechał na Polskę aby bronić mniejszości niemieckiej, tak jak Putin wziął w obronę Rosjan anektując Krym. Przeciętny wykształcony Amerykanin tak właśnie myśli. I tu jest ten czas i to miejsce dla Państwa polskiego aby przedsięwzięło odpowiednie kroki w celu zaprezentowania amerykańskiej opinii publicznej prawdy o Polsce, o naszej historii, o naszym przyjacielskim podejściu do Amerykanów, o wspólnej martyrologii. Jeśli tego teraz nie zrobimy, to ta szansa minie szybciej, niż się naszym elitom wydaje. A przecież wiadomo, że wojna informacyjna, wojna medialna jest w dzisiejszym świecie równie ważna jak samoloty, czołgi czy rakiety. Nie zaniedbujmy tego pola bitwy. W USA nie ma ani jednej polskiej rozgłośni radiowej w języku angielskim, ani jednego programu telewizyjnego dla Amerykanów, ba, nawet nie ma polskiej ale anglojęzycznej gazety. Polonia sama tego nie zrobi, rozbita i bez przywództwa, tu musi zadziałać rząd, Prezydent, Państwo polskie. Bo jak na razie wydaje się, że polscy politycy nie rozumieją, że nawet najbardziej przyjaźnie nastawiony do Polski amerykański polityk nie podejmie żadnej ważnej decycji sprzecznej ze stanem świadomości jego elektoratu, który jako opinia publiczna kształtowany jest przez media. I jeśli Polska nie zainstaluje się w amerykańskiej przestrzeni publicznej, medialnej, to wszelkie festyny i święta przyjaźni między obu narodami mogą okazać się krótkotrwałe. Przyjdzie inny Prezydent i zostaniemy na lodzie. Mamy 4 lata do wykorzystania. Skorzystajmy z tej dziejowej szansy, zbudujmy pozytywny wizerunek Polski u Amerykanów.

Witold Rosowski,

Rada Dziedzictwa Narodowego Polonii Ameryki Północnej

członek Oddziału RiTv KSD