Spotkanie wczorajsze, zapowiadane wcześniej w jednym z postów na stronie przyciągnęło prawie pełną salę. Niestety, z uwagi na problem komunikacyjny awarię lokomotywy czeskiej produkcji, profesor dotarł z prawie dwu godzinnym opóźnieniem. Organizatorzy PCh poprosili mnie jako osobę zaangażowaną w działalność związaną z upublicznianiem informacji o zbrodni Ludobójstwa i stosunkach polsko-ukraińskich, na wypełnienie tego czasu co jak sądzę udało się, na tyle, że moja „przed-prelekcja” dała efekt w postaci pytań i dyskusji nad problemem, który został poruszony w wielu płaszczyznach; historycznej, społecznej czy politologicznej. Oparłem się na doświadczeniu i wymianie poglądów w kontaktach międzynarodowych (Polacy pochodzenia kresowego z całego świata – dziękuję tutaj min. Rejtanowi z Kanady, Panu Waldemarowi z USA, na którego stronie są publikowane moje materiały: Polish Club Online , a także innym znajomym i przyjaciołom z całego świata, w tym również z Ukrainy), a także z wyjazdów na Ukrainę, szczególnie z wyjazdu w 2010 roku z wystawą o Ludobójstwie na Polakach i Żydach pokazaną w Kijowie kilkaset metrów od tak zwanego majdanu.

Przede wszystkim pragnąłem zgromadzonej publiczności naświetlić sytuację geopolityczną, przez pryzmat rozwoju ideologii „szaleństwa” nacjonalizmu ukraińskiego opartej na pracy Doncowa pod tytułem „Nacjonalizm”, i jego fascynacji III Rzeszą i jej wodzem (w tym tłumaczeniu przez Doncowa na język ukraiński „Main Kampf” praktycznie na krótko po pierwszym niemieckim wydaniu).
Opowiedziałem też o moich doświadczeniach na Ukrainie, ogólnej korupcji tam panującej potwierdzanej zresztą często przez nie tylko samych Ukraińców, ale i Białorusinów z którymi rozmawiałem na ten temat. Oczywiście doświadczenia własne też je potwierdzały. Praktycznie za każdym moim wyjazdem, byliśmy nakłaniani do łapówek przez milicję drogową (skrót DAI, na zdjęciu poniżej z książki „Ukraina…” aut. A. Kępiński)

Ogólna bieda, niewydolność systemowa i spora dysproporcja w rozwoju wschodniej i zachodniej Ukrainy na korzyść tej pierwszej, stosunki tam panujące, relacje międzyludzkie i pomiędzy osobami określonych narodowości, a także oparta na materiale zza oceanu autorstwa Profesora Johna Ryana (specjalizował się w geografii ekonomicznej i politycznej ZSRR): Kto jest kim w rządzie ukraińskim; analiza zza Oceanu. Neo-naziści zaczynają rządzić w Europie? analiza składu nowego rządu na Ukrainie.

Profesor Mieczysław Ryba poruszył bardzo ważne aspekty, dotyczące samej natury wschodniej, osobowości, specyfiki rozumowania etnicznego. Do wschodnich narodów przemawia aspekt siłowy, kiedy jest jego brak, nie ma szacunku dla adwersarza. Łagodność w polityce, szacunek, oznacza słabość tego, kto tak się zachowuje.
Tym samym próba porozumienia się na takiej płaszczyźnie nie odniesie pożądanego skutku, lecz dokładnie odwrotny.
„Mydlenie oczu”, Swobody, jest wyraźne, Ukraińcy wiedzą, że nie mają innej „gry”, niż na Polskę. Tyle tylko, że my powinniśmy w rozmowach z nimi startować z pozycji siły, stawiać konkretne warunki. Odkładanie dyskusji o Ludobójstwie, jak powiedział profesor na jedno z pytań z sali jest po prostu błędem idealnie wpasowującym się w ten sposób myślenia – ukazuje naszą słabość. Te kwestie powinny być bezwzględnie narzucone obecnemu rządowi – co więcej uważam, że UE powinna zdecydowanie więcej zrobić w sprawie ciągle wzrastającego i gloryfikowanego nazistowskiego nacjonalizmu na Ukrainie, i to powinien być warunek dalszych rozmów z obecnym rządem ukraińskim.
Nie potrzebujemy drugiej (nie istotne jak pokracznej i zdeformowanej, jednak tchnącej tymi samymi wrogimi dla ludzkości ideami) wersji III Rzeszy Niemieckiej w wykonaniu nacjonalistów ukraińskich. Zdaje się, że władze Europy w ogóle tego nie dostrzegają. Mimo prawidłowej reakcji w 2012 roku i wydaniu rezolucji przez Europarlament:
„Teksty przyjęte Ust. 8 z cytowanej strony:
„8. jest zaniepokojony wzrostem nastrojów nacjonalistycznych na Ukrainie, wyrażających się w poparciu dla partii Swoboda, która w konsekwencji weszła do Rady Najwyższej jako jedna z dwóch nowych partii w tym organie; przypomina, że poglądy rasistowskie, antysemickie i ksenofobiczne są sprzeczne z podstawowymi wartościami i zasadami Unii, w związku z czym apeluje do partii prodemokratycznych w Radzie Najwyższej o niestowarzyszanie się z tą partią, niepopieranie jej ani nietworzenie z nią koalicji;
[European Parliament Urging Democratic Parties In Verkhovna Rada Not To Cooperate With Svoboda Party
Member of Svoboda party: European Parliament confused everything, showing the ideas of perverted people]

Oprotestował to tuż po uchwaleniu rezolucji Arsenij Jaceniuk:
„…lider opozycyjnej frakcji parlamentarnej „Bat’kiwszczyna” Arsenij Jaceniuk oświadczył, iż jego frakcja będzie nadal współpracować z neobanderowską „Swobodą”. Jaceniuk, także jak i uwięziona b. premier Julia Tymoszenko, nie widzi nic negatywnego we współpracy ze spadkobiercami OUN-UPA. Jego zdaniem ludobójcy narodu polskiego: Stepan Bandera, Roman Szuchewycz i Kłym Sawur – to bohaterowie narodu ukraińskiego.”

(Źródło całości materiału z linkami do stron Europarlamentu: Europarlament wyraża swoje zaniepokojenie ksenofobią na Ukrainie.

Tymczasem obecnie według diagnozy jednego z ukraińskich analityków (Wasyla Rasewycza )czytamy:
„Tego, że na Ukrainie doszło do poważnego kryzysu systemu partyjnego, nie dostrzegają chyba tylko ci, którzy nie chcą tego dostrzec. Popularność partii, nawet w czasie Rewolucji, była minimalna. [...] W związku z tym, przy milczącej akceptacji protestujących, Majdan delegował partie opozycyjne, aby utworzyły nowy rząd techniczny i nowy wykonawczy pion rządu. Należy podkreślić, że rząd miał być tylko techniczny i funkcjonować jako tymczasowy. Jednak nie stało się tak, jak planowano. Trzy dawne partie opozycyjne (tu nie całkowicie zrozumiałe jest stanowisko UDAR-u) utworzyły rząd wyłącznie według kwot partyjnych, dla niepoznaki wykorzystując, w charakterze listka figowego, kilka stanowisk w rządzie (symbolicznych), oddanych aktywistom Majdanu. Jak się okazało, stanowiska te, a w szczególności struktury, w ogóle znajdują się poza obszarem prawnym Ukrainy.

W rzeczywistości władzą podzieliły się między sobą dwie partie – „Batkiwszczyna” i „Swoboda”. W tym przypadku nikt nawet nie pomyślał, jakim potencjałem kadrowym te partie dysponują. „Swoboda” otrzymała część bloku siłowego, który obsadziła zaskakująco słabo wykwalifikowanymi kadrami.
Całość analizy na:O czym mówi „Swoboda”?… Czy jej działalność jest anty-ukraińska?

Jak widać pomimo wcześniejszej reakcji Europarlamentu, poprawnej i zgodnej z walką z nacjonalizmami i ideologią nazistowską, teraz nie ma już żadnego odzewu, najmniejszej bodajże reakcji na działania nacjonalistów i ich popleczników na Ukrainie.
Posłużę się cytatem z maila, dla podkreślenia tego, że prawidłowe interpretacje są jak najbardziej formułownae przez osoby światłe i świadome problemu:
„…problemu sentymentów banderowskich nie pozbędziemy się bez konkretnej i konsekwentnie prowadzonej akcji politycznej najlepiej skoordynowanej z UE.
krótko i konkretnie: chcecie do unii wprowadzacie ustawy zakazujące takiej a takiej symboliki, oraz kary za „kłamstwo wołyńskie” i negowanie zbrodni UPA….”

Profesor Ryba wykazał też destrukcję etyczno moralną UE w zakresie samej etyki politycznej. Poprzez to, że wszystko sprowadza się do zdobywania pieniędzy, zarabiania ich, wyzysku korporacyjnego, zdobycze cywilizacji łacińskiej w Europie kurczą się. Po ich całkowitym zaniknięciu możemy spodziewać się też całkowitego chaosu w praktycznie wszystkich dziedzinach życia.

Analiza „przykrywki” putinowskiej w postaci wzrastającej siły, czy też wpływu cerkwi prawosławnej przedstawiona przez profesora doskonale nakreśliła prawdziwe cele tej manipulacji – zdobycz na każdej płaszczyźnie, wytłumaczenie dla takich działań i próbę utrzymania w ryzach tego co tam się kończy i umiera.

Poniżej pozwolę sobie raz jeszcze zacytować dwie nadesłane opinie dotyczące Rosji i Ukrainy, nie przebierające w słowach, aczkolwiek oddające w sposób niemal idealny stan chyba faktyczny jak wszystko na to wskazuje, po prelekcji profesora Ryby znajduję w tych właśnie cytatach potwierdzenie i moich prywatnych spostrzeżeń:

„To, że Rosja jest silna nie wynika z jej potęgi, ale z tego że obserwujemy ją z pozycji „na kolanach”.

Rosja to kraj biedny, z silnie wyludniającą się prowincją, rozchlany, z bardzo wysokim odsetkiem aborcji, z potworną demoralizacją społeczeństwa.

…to już równia pochyła.
Za 30-40 lat nikomu już nie zagrożą.

Są groźni ale taktyka walki wskazuje na słabość. wysłali nie regularną armią ale bojówki.
Gdyby zachód mocniej tupnął nogą – zawsze mogliby powiedzieć: to nie są nasi ludzie,
może i wojskowi ale byli na urlopie i robili to prywatnie etc.

My widzimy głównie obrazki z bogatej i dostatniej Moskwy, oraz
obwieszonych złotem turystów z kręgów biznesowo-mafijnych.

Popatrz na ich eksport.
Samochody Łada. Kawior. Gaz, ropa, miedź. Koniec.

…nie kupisz w markecie rosyjskiego radia telewizora kalkulatora czy odkurzacza.
ani nawet robionego w chinach dla rosyjskiej firmy.

Zegarki Poliot też znikły.

Na pocz. lat 90tych miałem rosyjskie słuchawki – to było normalne….”

i na temat Ukrainy:
„…Dzisiaj rozmawiałem na te tematy z Kolegą ….. Stwierdził, że Ukraina jako taka ma niewielkie szanse na utrzymanie swojej państwowości, ponieważ tamtejszy lud nie ma świadomości propaństwowej. Wiecznie zbuntowane i zapijaczone chłopstwo, patrzące tylko co tu jeszcze można ukraść.”

Nie chciałbym komentować tych cytatów, aby Państwo nie odnieśli wrażenia że sam je pisałem, ponieważ tak by zapewne wyglądał ich komentarz. Po prostu moja zgodność obserwacyjna skonfrontowana z wyżej cytowanymi słowami jest 100-procentowa…

Na uzupełnienie tej serii „cytatowej” i na koniec zacytowane przeze mnie wypowiedzi prostego bezpośredniego odbioru rzeczywistości ze wschodu czynione przez pewnego młodego człowieka, przecież nie aż tak zaangażowanego jak inne osoby cytowane powyżej w treści:
„…22 lata państwo – dziki naród?… już dwie rewolucje przerobili…”

„…Unia Europejska walczy ze skrajnościami prawicowymi, Breivikami i tym podobnymi faszolami, a tam (na Ukrainie) wspiera ruchy skrajnie prawicowe…”
Źródło całości: Zasłyszane o Ukrainie…. I co z tego wynika dla Polski?

Podczas spotkania można było nabyć numery archiwalne PCH i książkę profesora Mieczysława Ryby.

Jedną z nich nabyłem i po długiej i ciekawej rozmowie przy kolacji uzyskałem od Pana Profesora szczególnie dla mnie miłą dedykację:

Okładka tylna książki:

Piotr Szelągowski

Źródło: http://bezprzesady.pl/aktualnosci/spotkanie-polonia-chrystiana-prof-mieczyslaw-ryba-kul