Publikacje
"ROSARIUM VIRGINIS MARIAE" św.Jan Paweł II
20 ROCZNICA DOKUMENTU JANA PAWŁA II “ROSARIUM VIRGINIS MARIAE”
W październiku bieżącego roku mija dwadzieścia lat od wydania Listu apostolskiego Ojca Świętego Jana Pawła II o różańcu świętym “Rosarium Virginis Mariae” (Rzym, 2002). Dokument ten był także proklamacją Roku Różańca świętego w Kościele Powszechnym, który zaakcentował w ten sposób wagę rozwijania pobożności Maryjnej w rozpoczętym nowym tysiącleciu chrześcijaństwa, (co zostało podkreślone w “Novo Millennio Ineunte” 2001), który wzywa do kontemplacji Chrystusa.
Papież Jan Paweł II w liście o różańcu świętym przypomina o wielorakich błogosławieństwach spływających przez to nabożeństwo na społeczność Ludu Bożego, przywołując postaci świętych i błogosławionych, którzy pozostają wspaniałymi nauczycielami tej modlitwy. Wnioski Papieża sprzed 20 lat jakże zyskują dzisiaj na aktualności w kontekście braku pokoju na świecie, kryzysu więzi małżeńskich i rodzinnych oraz zniewolenia światem materii. Jakże trzeba dziś wrócić do tej modlitwy, która już w tymże dokumencie została określona jako: narzędzie jedności rodziny, budowania pokoju, szkoła kontemplacji.
Dokument doktrynalny o różańcu świętym zwraca uwagę na istotne prawdy teologiczne: Maryja jest nauczycielką i Matką, ikoną i pierwowzorem Kościoła; nabożeństwo do Matki Chrystusa nie przesłania Syna, ale w sposób najdoskonalszy uczy Go miłować oraz pełnić Bożą wolę. Jako Oblubienica Ducha Świętego “Pełna Łaski” profiluje w nas nowego ducha “aż Chrystus w pełni się nas ukształtuje”(Ga 4,19b); modlitwa różańcowa nie stanowi przeszkody dla ducha ekumenicznego, wprost przeciwnie, przyczynia się do jego budowania, jako że zawiera rys na wskroś chrystologiczny. Właściwą metodą odmawiania różańca jest kontemplacja. Różaniec uczy szacunku wobec ciszy i milczenia. Modlitwa ta przynosi wewnętrzny pokój oraz buduje pokój we wspólnocie. jednoczy rodzinę. Człowiek, który na modlitwie spotyka Chrystusa będącego “naszym Pokojem” projektuje swoje życie w oparciu o zasady pokoju (“Rosarium Virginis Mariae, 40). Papież zwraca uwagę, iż należy docenić wartość czasu wyznaczanego do wspólnego odmawiania tej modlitwy we wspólnocie małżeńskiej i rodzinnej, gdyż “rodzina która modli się zjednoczona, zjednoczona pozostaje” (tamże, 41).
Rozważanie tajemnic różańcowych rzuca nowe światło na nasze ludzkie doświadczenia, które zostają niejako prześwietlone zbawczą obecnością Chrystusa. Nabożeństwo to pozostaje szkołą radości chrześcijańskiej, upatrując jej źródła w zbawczym misterium Chrystusa i Kościoła, kontemplowanie bolesnych tajemnic ukazuje wzór posłuszeństwa Chrystusa wobec woli Ojca a także Jego siłę i determinację w walce z pokusami, tajemnice chwalebne akcentują chwałę w niebie Maryi, do której są zaproszeni wszyscy wierzący wpatrujący się w “Pełną Łaski” - Oblubienicę Ducha Świętego.