Aktualności
ŚP. Ksiądz Kardynał Henryk Gulbinowicz -II rocznica śmierci 16.XI.2022 -
ZG KSD przypomina w II rocznicę śmierci - tekst Ostatniego Pożegnania
16 listopada 2020 roku we wspomnienie Matki Boskiej Ostrobramskiej
Świętej Pamięci
Ksiądz Kardynał Henryk Gulbinowicz
stanął przed Bożym Sądem.
Przeżywszy kilka okupacji, będąc świadkiem reform soborowych, męczeństwa i wzrostu polskiego Kościoła, w chorobie i osamotnieniu zakończył 97-letnią posługę na ziemi.
Wychowywał się na Wileńszczyźnie otoczony miłością rodziny. Tam ukształtował się Jego szacunek dla różnych narodowości i wyznań i równocześnie dla polskiej tradycji, literatury i historii.
Jedną z pierwszych świadomych decyzji Henryka było przystąpienie do sakramentu bierzmowania w 1940 roku. Na patrona wybrał św. Wenancjusza, patrona ministrantów, który został śmiertelnie pobity, gdy niósł do więzienia Eucharystię i zmarł na rękach chrześcijańskiego żołnierza.
Harcerz. Członek Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, konfrater Zakonu Paulinów.
Na swojej drodze spotkał ludzi dobrych, dzisiejszych świętych i błogosławionych Kościoła Katolickiego: Wandę Boniszewską, Michała Sopoćko, Stefana Wyszyńskiego, Karola Wojtyłę.
Spotykał też ludzi złych, fałszywych i zakłamanych, np. późniejszych morderców ks. Jerzego Popiełuszki.
Widzieliśmy Go, gdy błogosławił i wspierał ludzkie inicjatywy oraz święcił efekty ich pracy.
Widzieliśmy, gdy pomagał najuboższym i rozmawiał z możnymi tego świata.
W latach ’80, w okresie walk o wolną Polskę, udzielał schronienia ukrywającym się działaczom związkowym, w publicznych wystąpieniach piętnował decyzje i postępowanie rządzących, wzywał do respektowania przysługujących obywatelom praw. Aktywnie, poprzez Arcybiskupi Komitet Charytatywny we Wrocławiu, udzielał pomocy ofiarom represji. Osobiście interweniował u władz w sprawie internowanych i odwiedzał ośrodki odosobnienia.
Ojczyzna podziękowała Mu za postawę, wręczając dwa najwyższe Polskie odznaczenia: w 1995 r. Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, a następnie w 2008 r. Order Orła Białego.
Wyższe uczelnie obdarowywały tytułami doktora honoris causa. Kilkanaście samorządów przyznało Mu tytuł honorowego obywatela. Współpracowali z Nim naukowcy, lekarze, politycy, samorządowcy, biznesmeni, wojskowi i policjanci. Celebrował Msze Święte w obecności milionów i samotnie, a także – mimo niedołężności – ze swojego wózka inwalidzkiego.
Zapowiedział, że w złożonym testamencie szczegółowo zaplanował swój pogrzeb.
Zmarł wolny od grzechów.
Zmarł jako człowiek niewinny.
W zgodzie z Ewangelią i za noblistką Sigrid Undset powtarzał: „każdy człowiek ma w sobie diament, chociaż klejnot można zbrukać, to gdy zetrzeć zeń brud odzyska blask”.
Czeka na modlitwę i pogrzeb w poświęconej ziemi.
Dziennikarze i Zarząd Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy
fot. Tomasz Białaszczyk [KSD], po zakończeniu Mszy św. odprawionej w katedrze wrocławskiej w intencji ofiar stanu wojennego dn. 13 grudnia 2015 r.
**************************************************