Blog KN

Krzysztof Nagrodzki – Z listów do przyjaciół. I znajomych. O polityce

Polityka, klasycznie definiowana jako roztropne działanie dla dobra wspólnego, jest obowiązkiem każdego świadomego członka wszelkich zbiorowości; takie są zasady naszej - personalistycznej, łacińskiej cywilizacji, z której urodziła się znana nam forma demokracji.  

Droga Koleżanko,
 
powiadasz, że nie chcesz zaprzątać sobie głowy polityką; uciekasz od próby analizy przyczyn wydarzeń których jesteśmy świadkami i uczestnikami. Masz konkretne sprawy do załatwiania: dla siebie, swojej rodziny; no, może jeszcze czasami przyjaciołom. I wystarczy. Od polityki są inni – twierdzisz.

„Polityka” jednak, mimo wszystko, zajmuje się nami, niezależnie od twojej czy mojej woli. Zatem, czy nie lepiej spróbować przynajmniej podejrzeć, co też to za pani, dla której tak wielu pędzi jak ćmy do ognia? By – bywa – spalać w niej wszystko - również godność?...

Polityka, klasycznie definiowana jako roztropne działanie dla dobra wspólnego, jest obowiązkiem każdego świadomego członka wszelkich zbiorowości; takie są zasady naszej - personalistycznej, łacińskiej cywilizacji, z której urodziła się znana nam forma demokracji. A ponieważ w niej aktualnie próbujemy funkcjonować, tedy i od niej zacznijmy.
Słownik Języka Polskiego podaje: „demokracja - 1. <
Cóż czyni lud, aby sprawować władzę? Lud liczny, pracowity i osiadły na sporym obszarze, na ciągłe radzenie nie ma ani czasu ani możliwości. Lud wybiera więc swoich przedstawicieli - najmądrzejszych, najrzetelniejszych, najsprawniejszych, aby zorganizowali struktury ułatwiające, uszlachetniające życie ludu - ku pożytkowi wspólnemu. I ci najlepsi z najlepszych - elita - organizują zmyślnie owe struktury, oraz dopilnowują sprawnego ich funkcjonowania.

Ustanawiają - w imieniu ludu naturalnie - słuszne prawa, powołują ministrów (minister – z łac. -sługa, pomocnik, wykonawca) do bieżącego administrowania organizacją; prokuratorów do samodzielnego i rozsądnego wypatrywania zagrożeń czyhających na społeczność; policję i wojsko do pilnego stróżowania ładu wewnętrznego i broniących od niecnych (bywa) zakusów sąsiadów; sędziów - uczonych, roztropnych i uczciwych dla rozstrzygania spraw spornych, których przecie uniknąć się na tym padole nie da. Następnie lud ustala składkę na materialne zabezpieczenie owego organizowania i funkcjonowania. Ta składka nazywa się podatkiem. A organizacja - państwem (z pomniejszymi strukturami, które trzeba stworzyć dla dobra organizacji).

Cała struktura opiera się na fundamentach: prawo naturalne, wolny człowiek, trwała rodzina, lokalna wspólnota, naród, i funkcjonuje na podłożu cywilizacyjnym i kulturowym wypracowanym przez poprzednie pokolenia. Ich roztropna modyfikacja i (czy) konserwacja, wzmacnianie, jest stałym obowiązkiem każdego mieszkańca wspólnego domu - Ojczyzny. Naturalnym jest też ciągłe, roztropne, badanie rzeczywistości i modyfikowanie tego, co okazuje się być już zbyt odległe od prawdy ( prawda to zgodność rozumienia rzeczy z tą rzeczą, lub inaczej - zgodność rozumienia rzeczywistości z nią samą). I to jest prawdziwa polityka.

Kiedy lud ustanowi i uruchomi system, może żyć długo, spokojnie i szczęśliwie... No, może w miarę długo, w miarę spokojnie i w miarę szczęśliwie, bowiem na lud - a szczególnie na jego przedstawicieli - czyhają liczne zarazy: Pycha, chciwość, nienawiść, pożądanie, nieumiarkowanie, zaślepiający gniew, lenistwo.

Najpowszechniejszym schorzeniem bywa zakażenie jadowitą bakterią niekompetencji ukrytej (w działaniu dla dobra wspólnego) - socordia occulta. Bakcyl ów w swoim perfidnym toczeniu organizmu, paskudnie zmienia, deformuje, zarażone oblicza. Trzeba tedy nakładać wymyślne charakteryzacje, a nawet przyklejać maski. I chociaż przeważnie bywają one efektownie, zgodnie z aktualną modą cyzelowane, jednak mocno uwierają. Przynajmniej czas jakiś...

Z tego powodu nie można pozwolić sobie na życie bez szczepionki: wiedzy, ćwiczonego intelektu, zdrowego sumienia oraz dobrej woli. Rosną wtedy szanse na roztropność, sprawiedliwość, wstrzemięźliwość, męstwo, na zrozumienie sensu życia, na mądre kształtowanie elementów cywilizacji i piękna kultury. (Cywilizacja - wg prof. Feliksa Konecznego – jest to metoda ustroju życia zbiorowego. Zob. O wielości cywilizacyj, reprint Gebethner i Wolf, Kraków, 1935, s.134). I to też jest działanie na rzecz dobrej polityki.

Naturalnie, możesz zarzucić, że takie definiowanie jest zbyt idealistyczne. Do tego wrócimy – jeżeli pozwolisz - w następnym liście.

***


Skoro obiecałem, zatem spróbuję dokończyć uprzedni list. A ponieważ materia jest wymagająca, nie jestem pewien, czy uda mi się zawrzeć w wystarczająco jasnym kondensacie. Spróbujmy…

Człek rozumny nie może pozwolić sobie na życie bez szczepionki wiedzy, ćwiczonego intelektu, zdrowego sumienia oraz dobrej woli. Rosną wtedy szanse na roztropność, sprawiedliwość, wstrzemięźliwość, męstwo, na zrozumienie sensu życia, na mądre kształtowanie elementów cywilizacji i piękna kultury. (Cywilizacja - wg prof. Feliksa Konecznego – jest to metoda ustroju życia zbiorowego). I to też jest działanie na rzecz dobrej polityki

- Naturalnie, możesz zarzucić, iż takie definiowanie jest zbyt idealistyczne, że politykę należy określać jako umiejętność skutecznego przejmowania rządów i panowania - na co tak cynicznie zwrócił uwagę Niccolo Machiavelli w swoim dziełku Książe, - że zawsze była ona instrumentem władania dla dobra niekoniecznie wspólnego.

Masz rację, iż bliższe temu są nawet encyklopedyczne czy słownikowe jej opisy. Ogląd relacji „władający ” – „władani” z tej pozycji nie jest nieusprawiedliwiony - i to wcale nie ze względu na pisane ludzką ręką definicje skażone subiektywizmem ( a czasami zwykłym fałszem) - fakty świadczą o prawdzie. Nie znaczy to jednak, iż uogólnienie jest słuszne, a wyzbywanie wzorców uzasadnione przez trudności sprostania im.

To jest sprawa fundamentu: Czy platoński trójpodział: elita, wojsko, małowolna reszta, trzeba koniecznie zaakceptować i - pod różnymi nazwami i w różnych formach - adoptować? Jaki ustrój jest optymalny? Jakie szanse będzie miał każdy człowiek realizowania swoich podstawowych praw: do życia, do poznawania prawdy, do wolności, godności, pracy, zdrowia, bezpieczeństwa, piękna, szczęścia?

Twierdzi się obecnie, - przecież nie bez racji - iż jesteśmy świadkami i uczestnikami szczególnie intensywnych procesów historycznych, walki cywilizacji o hegemonię, o kształt globu. Zatem jesteśmy uczestnikami boju o pryncypia, o jakość naszego istnienia. Jak potoczą się dalsze losy świata? W tym również i ten fragment dramatu istnienia, którego jesteśmy współtwórcami (nawet, jeżeli jest to rola trzecioplanowa) być może jeszcze lata, być może jeszcze jeno chwilę. Co zostawimy naszym dzieciom, wnukom? I z czym staniemy u wrót wieczności?

-Nie interesuje Cię zbyt daleka przyszłość, a już zupełnie jakaś niewyobrażalna „wieczność”? Nie rozumiesz, co się kryje pod sformułowaniem „walka cywilizacji”. Chcesz po prostu - tu i teraz - być dobrze ustawionym i możliwie spokojnie żyć w państwie prawa. Niezależnie od jego nazwy.

Niech będzie. Tylko, jako kto chcesz funkcjonować? Jeżeli chcemy być wolni (chcemy?), musimy nieco się powysilać, przynajmniej na tyle, aby dokonywać mniej więcej sensownych wyborów. Tych wielkich i tych codziennych, które również niosą cząstkę wielkości. Twojej i mojej. Naszego człeczego obowiązku wobec siebie, wobec naszych bliskich, znajomych, narodu, bliźnich... A może już tylko wobec sumienia?... Czyżby i tego miało zabraknąć?

Chyba nie zechcemy zrezygnować z kardynalnych wyznaczników człowieczeństwa – umiejętności rozumowania, dążenia do poznania prawdy i roztropności? Obyśmy nie okazali się – zasklepieni w pomroczności, w egocentrycznym zadufaniu, że „nasza chata skraja” - adresatami zawsze aktualnego kazania księdza Piotra Skargi: „Gdy okręt tonie, a wiatry go przewracają, głupi tłumoczki i skrzynki swoje upatruje i na nich leży, a do obrony okrętu nie idzie, i mniema, że się sam miłuje, a on się sam gubi, bo gdy okręt obrony nie ma i on ze wszystkim co zebrał, utonąć musi/.../”. ( Kazanie o miłości ku ojczyźnie)

Ksiądz Skarga nawoływał do obrony ojczyzny, ale ta przestroga i wezwanie dotyka wielu sytuacji z którymi się spotykamy. One składają się na nasze życie i jego jakość. W pewnym momencie naszego rozwoju nie sposób uniknąć spotkania z fundamentalnymi pytaniami egzystencjalnym: Po co to wszystko? Kim jestem? Po co żyję? Skąd się wziąłem? Dokąd dążę? A odpowiedzi, które potrafimy wykoncypować stają się drogowskazami na dalszym szlaku życiowej wędrówki.

- Rzeczywiście, poruszamy się w sferze uogólnień i konkluzji, bez wyjaśnienia kilku użytych pojęć: „walka cywilizacji”, „państwo prawa”, „wieczność”.

Otóż cytowany już polski historyk prof. Feliks Koneczny, - darzony szacunkiem przez Arnolda Toynbee i nazwany przez prof. Antona Hilcmana „geniuszem rodu ludzkiego” - badając naszą przeszłość, doszedł do wniosku, iż historia ludzkości to ciągłe ścieranie się różnych cywilizacji, a najważniejsze prawo dziejowe brzmi: „Nie można być cywilizowanym na dwa sposoby”. ( O ład w historii, Wrocław 1999, s.45) Prowadzi to do chaosu!  I dalej profesor ostrzegał: „Im wyższa cywilizacja, tym wyższe wymagania stawia swym uczestnikom, a dla obrony swej cywilizacji trzeba nieraz ponieść ofiary. Tylko silne charaktery utrzymują się na odpowiednim poziomie. Jeżeli gotowości do poświęceń będzie zbyt mało w cywilizacji wyższej, zwycięstwo niższej będzie tym bardziej ułatwione. Nadto uczestnictwo w cywilizacji wyższej wymaga większego natężenia intelektu, wyższego rozwoju umysłowego. Toteż wszędzie znajdują się tacy, którym dogadzałaby bardziej cywilizacja niższa. Wyższość wymaga zasadniczo większej energii duchowej; trudniejsza do nabycia, jeszcze trudniejsza do utrzymania; więcej jest obowiązków, które muszą być spełnione dobrowolnie, tak iż człowiek sam sobie życie obciąża w imię idei.

W niższej cywilizacji żyje się wygodniej. Rozpowszechnił się typ człowieka, który z cywilizacji łacińskiej przyjmuje tylko technikę, a wobec spraw ducha zachowuje się obojętnie. Miłośnicy życia „ułatwionego” kończą zazwyczaj wstanie acywilizacyjnym. Czyż łatwizna nie stała się ideałem życiowym wielkiej części społeczeństwa? Czyż nie wychowuje się już dzieci na łatwiźnie i do łatwizny? Gdzie jest hart i jakikolwiek głębszy pogląd na życie? Jakież ćwiczenia zdolności? Łatwiźniacy padają całym ciężarem na szalę niższości. Wśród nich rodzi się kult pięści i kieski. Siłom brutalnym łatwiej skupić się koło niższości.

Przyczyną klęski jakiejkolwiek wyższości wobec jakiejkolwiek niższości tkwi zawsze w grzechu zaniedbania ze strony pokonanej wyższości. Albowiem w walce cywilizacji decyduje stosunek wysiłków, podejmowanych z obu stron.

Wyższe cywilizacje, jako bardziej skomplikowane, mają więcej sposobności, by w czym niedomagać. Nieraz cywilizacje defektowne okazywały się bardziej wytrzymałymi. Im wyższa cywilizacja, tym więcej punktów pochopnych do schorzeń. Wyższość jest bardziej narażona na sposobność upadku.

Caeteribus paribus, niższość górą. Takie jest prawo historyczne, srogie, nieubłagane.
/.../ Niższość może zwyciężać, dopóki w zrzeszeniach cywilizacji wyższej panują prądy ku niższości, oparte na umiłowaniu łatwizny.” (podkr. NK) ( O ład ... op.cit.  s. 40-41)

Która cywilizacja jest niższa, a która nad nią góruje?

Tak, to ważne, zasadnicze pytanie, na które należałoby odpowiedzieć w innym – obszernym- opracowaniu. Tymczasem, zainteresowanych, można odesłać do dzieł Feliksa Konecznego (np. „O wielości cywilizacji”, , „Prawa dziejowe”, „Państwo w cywilizacji łacińskiej”, „Zasady prawa w cywilizacji łacińskiej”, „”Cywilizacja bizantyńska”, „Cywilizacja żydowska”, „O ład w historii”).

 

za: www.katolickie.media.pl

misyjne

facebook_page_plugin

Logowanie

Aktualności i publicystyka

NA LICZNE PYTANIA...odp

 w dn. 2 stycznia 2024 r. na liczne pytania o sytuację KSD odpowiadamy: od ok. 12 lat KSD nie miało szczęścia do skutecznego, silnego zarządzania, z rozmaitych przyczyn tzw. ludzkich, ale też...

02-01-2024 Publicystyka

Czytaj więcej

prawo to część kultury !

  PRAWO TO CZĘŚĆ KULTURY  Próba likwidacji polskich mediów publicznych wbrew ustawom...

02-01-2024 Aktualności

Czytaj więcej

OJCIEC MARIAN DO DZIENNIKARZY !

https://www.youtube.com/watch?v=9D573_e4yOk   Ojciec Marian do dziennikarzy.  Przypominamy na ten obecny czas, wielką próbę dla Polski. 

27-12-2023 Aktualności

Czytaj więcej

Boże Narodzenie 2023

Najserdeczniej życzymy wszystkim Czytelnikom jak i naszym Członkom KSD - wszelkich łask od Bożego Dzieciątka oraz mocy serc , pomyślności w Nowym Roku 2024! Szczęść Boże !   KSD wydawcy portalu

22-12-2023 Aktualności

Czytaj więcej

KSD - 2023

Informujemy Czytelników, że w dn. 5.XII. 2023 r. zarejestrowano w KRS wniosek o ustanowienie kuratora KRS-u do spraw formalno-prawnych KSD. Od zakonczenia kadencji ZG KSD w 2019 r. nie złozono...

22-12-2023 Aktualności

Czytaj więcej

foto relacja z Mszy św. pogrzebowej śp d…

31. X.2023 foto redl Bogusława Stanowska-Cichoń, Przew. Oddz. Kraków

31-10-2023 Aktualności

Czytaj więcej

Kondolencje z Watykanu,papież Franciszek…

„Ojciec Święty poleca śp. Wandę Półtawską miłosierdziu Bożemu”. Kondolencje z Watykanu za portalem TVP.Info -  31.X.2023 Bolesne doświadczenia II wojny światowej stały się dla prof. Wandy Półtawskiej inspiracją do aktywnej obrony godności ludzkiego...

31-10-2023 Aktualności

Czytaj więcej

Świadectwo o śp dr Wandzie Półtawskiej -…

świadectwo p. Bogusławy Stanowskiej-Cichoń, przewodniczącej Oddz. Kraków KSD ".... odeszła od nas Pani Dr Wanda Półtawska, więźniarka hitlerowskiego obozu Ravensbruck, lekarz psychiatra, niestrudzona obrończyni życia poczętego od narodzenia do naturalnej śmierci...

31-10-2023 Aktualności

Czytaj więcej

Film pt. DUŚKA - polecamy! Nieznane zdj…

DUŚKA     - Publikujemy nieznane dotąd zdjęcia z planu filmowego , 2008 r. Film dokumentalny Produkcja: Polska Rok produkcji: 2008 Barwny, 88 min Ekipa Reżyseria Wanda Różycka-Zborowska   Scenariusz Wanda Różycka-Zborowska   Zdjęcia Piotr Zarębski   Krystian Matysek   Współpraca operatorska Antoni Wojtkowiak   Aranżacja Zbigniew Zbrowski   Dźwięk Przemysław Kretkowski   Współpraca...

28-10-2023 Aktualności

Czytaj więcej

ŻYCIE DLA ŻYCIA - Wanda Półtawska

https://www.youtube.com/watch?v=aOU_eqm4i28

28-10-2023 Aktualności

Czytaj więcej

67 LAT PO ŚLUBIE - ROZMOWA Z WANDĄ I ADA…

https://youtu.be/_tY0v0hRz4E?si=qAuA3mE-opxQDTIo   ROZMOWA Z WANDĄ I ANDRZEJEM PÓŁTAWSKIM   WANDA I ANDRZEJ PÓŁTAWSCY 67 LAT PO ŚLUBIE - YOUTUBE.COM

28-10-2023 Aktualności

Czytaj więcej

Prezydent żegna dr Wandę Półtawską

Odeszła Dama Orderu Orła Białego prof. Wanda Półtawska     25 października 2023  Odeszła Dama Orderu Orła Białego Pani Profesor Wanda Półtawska. Lekarz, przyjaciółka Św. Jana Pawła II, więźniarka niemieckiego obozu koncentracyjnego w Ravensbrück...

28-10-2023 Aktualności

Czytaj więcej

wspomnienie Abp. Marka Jędraszewskiego o…

27 października 2023  WSPOMNIENIE ABP. MARKA JĘDRASZEWSKIEGO O ŚP. WANDZIE PÓŁTAWSKIEJ – Z wielkim żalem żegnamy śp. panią profesor Wandę Półtawską, mając głęboką nadzieję, że przekraczając próg wieczności, po tej drugiej stronie...

28-10-2023 Aktualności

Czytaj więcej

Kim była śp Wanda Półtawska, przyjaciół…

Nie żyje Wanda Półtawska. Kim była przyjaciółka Jana Pawła II?   ostatnia aktualizacja:25.10.2023 07:50    https://www.polskieradio.pl/39/156/artykul/2838206,nie-zyje-wanda-poltawska-kim-byla-przyjaciolka-jana-pawla-ii">Obserwuj nas na Google News - Moje przeżycia, nie tylko wojenne, były okazją, bym zrozumiała, kim jest człowiek, jaka jest jego...

28-10-2023 Aktualności

Czytaj więcej

Ostatnie Pożegnanie śp. dr Wandy Półtaws…

Pogrzeb śp. Wandy Półtawskiej odbędzie się we wtorek, 31 października br., o godz. 13.00 w Bazylice Mariackiej w Krakowie Wcześniej, o godz. 12.30, zostanie odmówiony różaniec w intencji zmarłej Pani Profesor...

28-10-2023 Aktualności

Czytaj więcej